Βρέχομαι απ’ τη θάλασσα
και από έναν έρωτα που μοιάζει με ζωή
μα η παγκοσμιοποίηση του θανάτου
δεν αφήνει πολλά περιθώρια
ποιήματα
την στιγμή που ετοιμαζόμουνα να μπω στο σπίτι, σε θυμήθηκα
πήρα τους δρόμους χωρίς να ξέρω που πάω και γιατί ξενύχτησα
γύρισα στο σπίτι ξημερώματα
τα όνειρα στον ύπνο μου
κι αυτά αποτυγχάνουν
ξεκινάνε απρόβλεπτα
μετά το δρόμο χάνουν
τα όνειρα στον ύπνο μου